Βιβλιοθήκες, εύκολες, οικονομικές και… παιχνιδιάρικες!

Πριν από λίγο καιρό, «π.κ.» (προ καραντίνας) μιλούσα με μία φίλη που ήθελε να φτιάξει μία τεράαααστια βιβλιοθήκη στο σπίτι της.

Ατσάλι, ξύλο και ιστορία…

 

Κάπου πεταμένα… Αυτά τα εργαλεία μπορεί να «ολοκλήρωσαν» την αποστολή τους (αλλά όχι για μένα!)

Έτσι τα πήρα, τα φρόντισα και… εγένετο φως!

«Μοναστηριακό» τραπέζι γιατί είναι ωραία με μεγάλη παρέα!

 

«Θέλω ένα μεγάλο τραπέζι» μου είπε και συνέχισε: «μου αρέσει να έχω κόσμο στο σπίτι μου και θέλω να καθόμαστε άνετα και χαλαρά όλοι μαζί»…

Μεταμορφώνοντας τρία (ταπεινά) ξύλα!

 

Έχεις λοιπόν τρία ξύλα… Και δεν ξέρεις τι να τα κάνεις!

Τα κοιτάς από εδώ, τα κοιτάς από εκεί… Για τραπέζι τραπεζαρίας είναι μικρά. Για κομοδίνο είναι μεγάλα, αλλά για τραπέζι σαλονιού είναι μια χαρά…

Έρχεται Πάσχα και καλοκαιράκι… Καιρός για BBQ!

Ήταν πέρσι λίγο πριν από το Πάσχα (καλή ώρα τέτοιες μέρες)… Λιακάδα, ζέστη και σιγ΄’α σιγά ξεκινούσαν οι προετοιμασίες και τα καλέσματα για την Κυριακή του Πάσχα ή πιο σωστά για την Κυριακή της… ακολασίας!

Ξέρετε τώρα… Μπύρες, παρεούλα, ψητούρες.

Ένα ναυάγιο παίρνει ζωή…

Πριν από δυόμιση περίπου χρόνια στα ανοιχτά της παραλίας του Αγίου Νικολάου στην Ανάβυσσο, μία τράτα τσακίστηκε στα βράχια… Από τότε και κατά καιρούς η θάλασσα ξέβραζε κομμάτια της στην παραλία.

Λίγους μήνες μετά το ναυάγιο -λόγω του νοτιά- ένα μεγάλο κομμάτι της τράτας ξεβράστηκε και αυτό στην παραλία. Και δεν έχασα την ευκαιρία! Ήταν ένα αρκετά μεγάλο και βαρύ κομμάτι της τιμονιέρας.

Βρεγμένο, αλλά όχι σάπιο, ασήκωτο πια γιατί από τις τρύπες είχαν μπει άμμος και φύκια, με βίδες σκουριασμένες και στραβωμένες, όμως δεν ξέρω… λες και κάποια φωνή μου έλεγε «πάρτο και δώσε του ζωή…»